Doğruları inkar etmiyordu ama onları bulamamıştı ki,
Gördüğü tek şey düzmeceydi...
O bir iskambil kulesinde ,tek ayak yalan söylerdi
İftira ne masumdu ,günahsızların sözüydü o
Buradaki çirkinliklerin yanında…
Onu ne çok seven vardı kim bilir?
Beni bir sevseydi yalan çocuk,yalandan dokunsaydı yanağıma
Sonra yalan olsaydı,
Yalandan yanan dilimle kurtulsaydım,
Yalan çocuğun kederinden…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder