18 Ekim 2013 Cuma

ADSIZ BİR HUZUR

Kaosların şehrinde kaybetmişti adını.
Ne olduğunu anlamamıştı ya da nasıl.
Sorgulamıyordu da, olmuştu işte.
Adı yoktu artık.
Bu koca şehirde adsız kalmak ne demekti?
Islak ekimin ayazında paltosuz dolaştı ve isimsiz.
Üşüdü çokça , üşüdü bakırdan saçları .
Sığındı eskice bir Beyoğlu hanına.
Sıcacık bir çay yudumladı.
Çay ki boğazından geçen her damla ayrı parçasını ısıttı.
Çay ki verdi huzuru, çay ki getirdi tekrar kederi.
Zira hatırlattı ona, ismini çalanı.
Hatırladı da bir yudum çayda kaybetmişti adını.
Adsızdı soludu mübarek günün isini,
Açtı karnı pek, sürüyerek ayaklarını daldı güruhun içine,
Daldı bulduğu ilk kapıya,
Buraya daha evvel gelmiş miydi?
Oturup yerken ve ısınmaya çalışırken ,
Alıştı iyice adsızlığına,
Ve de bir çay daha geldi ,
Çiğ yeşil gözleri gülen çocuk ,
Alırken bomboş bardağı  ,
Baktı ,sustu adsızlığına.
O ise daldı  derin,sustu derin,
Kalktı , eyvallahını aldı yavaş,
Boğazında kalan son sıcağı ederken havaya hibe,
Şikayet etmedi artık kupkuru ayazdan,
Çarpıp da suçlayan bakışlardan,
Etmedi şikayet isimsizliğinden.
İsimsizliğe alışmaya başlamıştı da,
Ya çalanı nerede bulmalıydı?
Çalan memnun muydu ?
Var mıydı  haberi bırakmıştı birini adsız,
Bırakmıştı da bu mübarek günün hatrına,
Çaldığı ismin hatrına,
Taşıdığı ve çaldığı isimlerin hatrına,
Yok muydu verecek bir selamı,
Soracak halından ve af dileyecek,
Gözlerine bakarak,
Her bakışında  adından bir iz bırakacak yok muydu cesareti?
Bilmez miydi o ad çalan?
Yoksa bilip de utandırmak mıydı onda olan?
Bakarken nizami raylara,
Ürktü içinden gelen bütün bu seslere,
İstiyordu susturmak,iterken insanlar onu bir vagona,
Bitmeyen yeraltı tünelinde ,
Aslında orada olmayan tertemiz hava,
Bir kaç basamak uzaktı,
Ve uzaktı ondan ,
Uzaktı adı, uzaktı beklemek ve de zordu,
Bilinmezin adını koymak ama kendi adına kavuşamamak.
Zordu yaşamak şükürdü elbette zordu yine de adını çalandan,
Hala bir nefes medet ummak ve duymak,
O yine de kıymetli , gene de kıymetli sesinden adını,
Ve ermek tarifsiz huzur içinde,
Olmayarak bir hayal, bir uyku serabı,
Unutmak adsız geçen vakitlerin kefaretini,
Bilerek huzur,onunla huzur, o hep huzur...


Kaktüs











2 yorum: